ما از موتور براشلس استفاده می کنیم اما ربات ما برای مسابقاته و عمق استخرش 4متر بیشتر نیست.اما راجع به رباتهای صنعتی که تو عمق های بالا کار می کنن از موتور های DCمناسب و با گیر بکس استفاده میکنن و برای عمق های 1000متر به بعد معمولا از موتورهای ACاستفاده میکنن چون سنگین هم هستند به خاطره سازه ای که درارن هم باید با خودشون چیزهای سنگین بیارن،مثلا من ربات تا 500کیلویی هم تو اینترنت دیدم.اما اونی ما ساختیم برای کاهش هزینه از موتور 12Vمعمولی استفاده کردیم که جواب هم داد اما تیم قزوین داده بودن سوییس براشون موتور ساخته بود!ما با سه میلیون ربات ساختیم اونا با80میلیون!اونا اول شده ما دوم!
اما یه چیزی رو که وقتی بعد از مسابقه تو نمایشگاه می فهمی اینه که اونا 95% درصد ربات هاشون رو آماده خریدن چه تجهیزات مکانیکی و الکترونیکی و حتی برنامه هاشون هم رو یاخریدن یا دانلود کردن (البته بجز موارد خیلی خاص).این موضوع باعث حس کنی فقط داری با پولشون و رییس دانشگاه فوق العاده شون رقابت میکنی نه با دانشجو های خلاق و توانایعنی هر کسی جای اونها بود وکمی رباتیک میدونست راحت مقام میاورد.
واقعا oo: شما اینطوری فکر میکنی؟
قبول دارم یه چیزایی مثل موتور رو بهترینش رو برای خودشون وارد میکنن. یا کوادروتورشون که همه چیزشو آماده خریدن چون اصلا علم ساخت یه اتوپایلوت که مهم ترین رکن این کوادروتورها هست اصلا توی ایران وجود نداره و فقط سرهم کردن و با یه هزینه حدود 80 میلیون بهترین وسایل رو گرفتن و کوادروتوری ساختن که قدرت رقابت باهاش رو کسی نداره.
امسال هم با همین کوادروتورشون هلند رو شکست دادن.
اما ساختار روبات هاشون و الگوریتم هاشون کار خودشونه مثلا فوتبالیست سایز کوچک همه جا اولا خوب اگه میخریدن که نمیتونستن همه رو ببرن.اونی که ازش میخریدن میومد با یه الگوریتم بهتر سبقت میگرفت یا اگه دانلود میکردن خوب در دسترس بقیه هم بود. البته باز میگم قبول دارم که قدرت مالی خیلی مهمه اما تیم هاشون هم خیلی قوی هستن حتی بعضی از اعضا تیم هاشون خارجی هستن به هر حال چندین سال هست که دارن توی همه ی مسابقات جهانی شرکت میکنند و شاید هرکس دیگه ای هم بود همینقدر قدرت علمی داشت
سلام roborezaجان
امسال تو فینال فوتبالیست سایز کوچیک با تیم دانشگاه ما بازی داشتن که با تفاضل بردن.ربات هاشون رو تو همین نمایشگاه شرکت فرانسوی سازندش می فروخت.برنامه ربات هاشون رو اگه اشتباه نکنم از دانشگاه جورجیا گرفتن که با سوتی که دادن رو شد.
ربات های دانشگاه ما رو بچه ها بعد از چهار سال کار کردن روش ساختن که از ظاهر غیر تجاریش هم معلوم بود و تنها رباتی بود که دروازه خودشون رو تشخیص میداد!
اما آخر های مسابقه به دلیل زیاد زمین خوردن و سرعت زیادتر حرکتشون تعادلشون بهم می خورد.اما همین بچه ها توی فوتبالیست جونیور رباتی ساختن که تکی جلوی دوتا ربات حریف بازی می کرد و آخر هم قهرمان شد!
اما همین دانشگاه اونا رو که همه سرباز شده بودن برای ارشد نگه نداشت و اونا رفتن سربازی و تیمشون رو هواست. :cry:
بنا به تجربه ی شخصی بنده :
در زیر دریایی مهم ترین قسمت کار مهندسی مکانیکی سازه است. چون مهم ترین مسئله ی پیش روی شما مسئله ی طراحی مکانیکی ( با نرم افزار cad و ساخت اون به صورت عملی)، بعد آب بندی که بعضی وقت ها معذرت می خوام ولی پدر آدم رو در میاره. بعد از اون هم بحث تنظیم بویانسی هستش .اینجاست که شما چگالی زیر دریایی رو برابر با چگالی آب باید بسازی تا بتونی با کم ترین نیرو قوص و یا صعود کنی. بعد از اون اگه بخوایم وارد قسمت الکتریکی زیر دریایی بشیم 2 راه پیش میاد یکی rc و یکی دیگه auv. در rc که خدایی کاری و مشکلی از لحاظ ساخت ندارید. یک رادیو بگیر و به قول یارو گفتنی حالشو ببر. گیرنده رو هم که مستقیم به سروو ها و براشلست وصل می کنی .فرکانس کارت هم در حد مگاهرتزه و می تونی با اینن فرکانس ت عمقی حدود 1.5 متر رو بری زیر آب. اما اگه بخوای auv کار کنی چن تا بحث پیش روت هست که میشه در واژه سنسورینگ خلاصه ش کرد. شما نیاز به سنسورهای فشار ، فاصله سنج و ... و jiont و برنامه و راه اندازی اینا داری که یکم بحث تغییر می کنه.
برای جوینده ی علم محدودیتی نیست. "ولو بالسین"
دیدگاه