پاسخ : بهترین روش برای segmentation تصویر
از اونجایی که بافت مغزی ممکنه در میانش حفره یا شیار وجود داشته باشه که وابسته به شکل مغز و جمجمه است و به صورت لکه یا ترک سیاه رنگه نشون داده میشه و از طرفی بافت سالم مغز درصد بیشتری از مساحت تصویر رو پوشش میده، پیمایش بافت سالم هم پیچیده تر میشه و هم زمان بیشتری میگیره، تومور (اینطور که از چند عکسی که گذاشتید پیداست) بافت یک تکه و بدون شیار داره که هم مساحتش کمتره و بیشتر حالت محدب داره.
برای Region Growing از Flood fill و تعریف Threshold هم میشه استفاده کرد که با انداختن Seed در تومور و تعیین Threshold قسمت مورد نظر قابل استخراج خواهد شد. در NN چون پیاده سازی ها متفاوته، نتیجه و سرعت کار هم متفاوته، برای Flood fill هم همینطوره، مهم اینه که همواره برای سرعت بخشیدن به کار مثل PCA قسمت های مختلف کارتون رو به عبارتی Quantize کنید و دقت رو کم کنید، بعد هرچی جلوتر میرید و از محل تومور مطمئن تر میشید، دقت رو بالا ببرید. مثلا در همون Flood fill یکی از روشها برای کاهش محاسبات افزایش طول و عرض Pen از یک پیکسل به چند پیکسله که بعد از نهایی شدن کار، برای دقت بیشتر، طول و عرض Pen رو کم میکنند.
نوشته اصلی توسط رضا شفقی
برای Region Growing از Flood fill و تعریف Threshold هم میشه استفاده کرد که با انداختن Seed در تومور و تعیین Threshold قسمت مورد نظر قابل استخراج خواهد شد. در NN چون پیاده سازی ها متفاوته، نتیجه و سرعت کار هم متفاوته، برای Flood fill هم همینطوره، مهم اینه که همواره برای سرعت بخشیدن به کار مثل PCA قسمت های مختلف کارتون رو به عبارتی Quantize کنید و دقت رو کم کنید، بعد هرچی جلوتر میرید و از محل تومور مطمئن تر میشید، دقت رو بالا ببرید. مثلا در همون Flood fill یکی از روشها برای کاهش محاسبات افزایش طول و عرض Pen از یک پیکسل به چند پیکسله که بعد از نهایی شدن کار، برای دقت بیشتر، طول و عرض Pen رو کم میکنند.






و حلقه ی Initialization اولیه خارج از این حفره باشه؛ آیا الگوریتم قادر به نفوذ به لایه ی درونی حفره (قسمت داخلی دونات) خواهد بود یا اینکه تنها میتونه کانتور نهایی (حلقه ی سگمنتیشن نهایی) رو به لبه های خروجی همگرا کنه و روی اونها fit بشه (شاید فیت شدن واژه ی زیاد دقیقی نباشه؛ امــا از نظر شهودی توجیه داره!) .. اگر در بین این خانواده به اصطلاح Snake برخوردید؛ تعجب نکنید؛ چون به دلیل حرکت کانتورها و نزدیک شدن؛ همگرا شدن و نشستن بر روی لبه های تصاویر؛ اونها رو با Snake مشابه میکنن .. الگوریتم ها برای همگرا شدن معمولا به زمان احتیاج دارن و خیلی به ندرت (و با بهینه سازی های خیلی پر دردسر) از اونها در موارد Real Time استفاده میکنن .. برای دسترسی به پیشقدم و صاحب سبک در این زمینه هم میتونید از 
دیدگاه