جدیدترین ماهواره ایران در مدار زمین قرار گرفت

[mojtaba_led]

پاسخ : جدیدترین ماهواره ایران در مدار زمین قرار گرفت

جالب هست که بدونید جرم ماهواره هیچ تاثیری در مدار حرکت اون نداره تنها چیزی که مهم هست سرعت اولیه و فاصله اون تا زمین هست
این مطلبی بود که روسها از آمریکایی ها زودتر فهمیدند و باعت شد اولین پرتاب موفق رو روسها انجام بدن

یعنی هر چقدر سرعت اولیه بیشتر باشه تعداد دوری که به دور زمین در یک زمان مشابه میزنه بیشتر میشه؟این رابطه خطی هست ؟
و این که جهت( سو ) پرتاب ماهواره مماس با اون مداری هست که باید در اون قرار بگیره یا زاویه پرتاب فرقی نمیکنه ؟

[2nafar]

پاسخ : جدیدترین ماهواره ایران در مدار زمین قرار گرفت

یعنی هر چقدر سرعت اولیه بیشتر باشه تعداد دوری که به دور زمین در یک زمان مشابه میزنه بیشتر میشه؟این رابطه خطی هست ؟

برعکس سرعت زیاد پرتاب باعث بزرگی مسیر حرکت بیضوی میشه که طول مسیر رو خیلی زیاد تر میکنه و در نهایت زمان یک دور کاهش پیدا میکنه
اگر سرعت پرتاب خیلی زیاد باشه ممکنه از میدان جاذبه زمین فرار کنه و دیگه هیچ وقت بر نگرده
شبیه سازی رو دوباره انجام دادم این بار سرعت پرتاب رو در همان ارتفاع تنها 10 درصد زیاد کردم ولی زمان یک تناوب 45 درصد زیاد تر شد

اگر علاقه دارید میتونید به لینک زیر بروید و برنامه متلب رو دانلود کنید و شبیه سازی رو با هر شرایطی که دوست دارید انجام دهید
http://www.hupaa.com/forum/viewtopic.php?f=45&t=24728

[skyzare]

پاسخ : جدیدترین ماهواره ایران در مدار زمین قرار گرفت

سلام ... :smile:

ببخشید من خیلی از این چیزای که تو m فایل نوشتید سر در نمیارم بر چه مبنایی هست :mrgreen: ولی خوب

میخوام بدونم چرا اون m فایلی که با نام twobody اجرا نمیشه خطا میده . این m فایل چیه ؟؟

[2nafar]

پاسخ : جدیدترین ماهواره ایران در مدار زمین قرار گرفت

سلام ... :smile:


میخوام بدونم چرا اون m فایلی که با نام twobody اجرا نمیشه خطا میده . این m فایل چیه ؟؟

اون m فایلی که به اسم twobody هست یک تابع هست(از خط اولش معلومه)که در اون برنامه دیگه ازش استفاده شده
این فایل رو باید در پوشهCurrent Directory قرار بدی و اون یکی فایل رو اجرا کنی

:smile:

ببخشید من خیلی از این چیزای که تو m فایل نوشتید سر در نمیارم بر چه مبنایی هست :mrgreen:

اگر دو جرم m1 و m2 رو در یک صفحه پرتاب کنی چه اتفاقی براشون میفته ،وقتی که هیچ نیرویی به اونها وارد نشه و باهم برخورد هم نکنند؟
دراین صورت برای همیشه به راه خودشون ادامه میدن(قانون اول نیوتون)
ولی اگر نیروی گرانش بین انها وجود داشته باشه چی؟
حالا باید طبق قانون گرانش و قانون F=ma نیوتون مسیر حرکت رو مشخص کرد.(در محدوده فیزیک کلاسیک و نه نسبیت)
من معادلات رو نوشتم و با کمک متلب اونها رو حل کردم

برنامه نوشته شده کلا برای شبیه سازی پرتاب دو جرم m1 وm2 در دو نقطه دلخواه و با سرعتهای دلخواه در صفحه است
مقادیر m1 وm2 وثابت گرانش (G=6.67*10^-11) باید در تابع twobody مشخص کنی و تنظیمات زمان اجرا و شرایط اولیه نحوه نمایش رو در فایل دوم و سپس فایل دوم رو اجرا کنی
با مطالعه اون pdf و یک آشنایی اولیه با متلب و مقداری حوصله میتونی در هر حالت شبیه سازی رو انجام بدی

[mojtaba_led]

پاسخ : جدیدترین ماهواره ایران در مدار زمین قرار گرفت

آقا این سوال رو یادتون رفت !
این که جهت( سو ) پرتاب ماهواره مماس با اون مداری هست که باید در اون قرار بگیره یا زاویه پرتاب فرقی نمیکنه؟
ببخشید دیگه بالاخره ندانستن عیب نیست نپرسیدن عیب هست !

[2nafar]

پاسخ : جدیدترین ماهواره ایران در مدار زمین قرار گرفت

این که جهت( سو ) پرتاب ماهواره مماس با اون مداری هست که باید در اون قرار بگیره یا زاویه پرتاب فرقی نمیکنه؟
ببخشید دیگه بالاخره ندانستن عیب نیست نپرسیدن عیب هست !

ماهواره بر رو باید طوری طراحی و تنظیم کنند که ماهواره رو در مداری که قرار هست باشه با سرعت مداری که از قبل برای اون مدار محاسبه شده بالا ببره و سپس رها کنه
یعنی بتونه ماهواره رو تا ارتفاعی مشخص بالا ببره در حالی که در اون ارتفاع به سرعتی مشخص و جهتی مشخص رسیده باشه و سپس ماهواره رو رها کنه

البته بچه هایی که هوا فضا خوندن این چیزها رو بهتر میدونن،و به سوالات میتونن علمی تر پاسخ بدن.

[فواد رخام]

پاسخ : جدیدترین ماهواره ایران در مدار زمین قرار گرفت

با سلام
اگه کسی دوست داره از موقعیت رصد با خبر باشه و مسیرشا دنبال کنه میتونه به آدرس زیر سر بزنه
http://www.n2yo.com

[فرشاد اکرمی]

پاسخ : جدیدترین ماهواره ایران در مدار زمین قرار گرفت

با سلام
اگه کسی دوست داره از موقعیت رصد با خبر باشه و مسیرشا دنبال کنه میتونه به آدرس زیر سر بزنه
http://www.n2yo.com

اینم لینک رصد 1
همچنان عکسی یا فیلمی از خود ماهواره نیست ؟

[مهدی مهری]

پاسخ : جدیدترین ماهواره ایران در مدار زمین قرار گرفت

اینم لینک رصد 1
همچنان عکسی یا فیلمی از خود ماهواره نیست ؟

البته این مال قبل از تکمیلشه :

http://aviator.blogfa.com/post-69.aspx

[فرشاد اکرمی]

پاسخ : جدیدترین ماهواره ایران در مدار زمین قرار گرفت

منظورت این عکسه :biggrin:

چون عکس دیگه ای نیست توش

[فواد رخام]

پاسخ : جدیدترین ماهواره ایران در مدار زمین قرار گرفت

:biggrin:

[neopisha]

پاسخ : جدیدترین ماهواره ایران در مدار زمین قرار گرفت

با سلام
اگه کسی دوست داره از موقعیت رصد با خبر باشه و مسیرشا دنبال کنه میتونه به آدرس زیر سر بزنه
http://www.n2yo.com

در این سایت با توجه به اطلاعات اولیه ای که از ماهواره در هنگام پرتاب وجود داره، موقعیت ماهواره رو با توجه به زمان تخمین می زنند. اگر فکر می کنید که مکان هر کدوم از ماهواره ها رو (به غیر از ماهواره های GEO) می توان لحظه به لحظه در اختیار داشت، سخت در اشتباهید.
اینکه میان در اخبار سراسری اعلام می کنند برین داخل این ساخت و یک لپتاپ هم برمی دارن با خبرنگار میرن داخل پارک خیابون به ملت نشون میدن، دارن از ناگاهی مردم سو استفاده می کنند.
ماهواره هایی که در فاصله بین 200 تا 700 یا 800 کیلومتری زمین در حال گردش باشند به ماهواره های LEO معروفند. عمر این ماهواره ها هر چقدر که مدارشون ژایین تر باشه کمتر خواهد بود. در مدار 250 کیلومتری بین 45 روز تا 2 ماه این زمان طول می کشه و کم کم ماهواره میاد پایین و در جو می سوزه. در فاصله 600 کیلومتری این زمان تا 3 سال افزایش پیدا می کنه.
در ضمن عکسی هم که در پست قبلی قرار داده شده مربوط به ماهواره امید است. ماهواره رصد کوچکتره و دارای سلول خورشیدی در اطرافشه.
خدمت برخی از دوستان هم که در مورد ایرانی بودن این ماهواره شک داشتند عرض می کنم که از 3 یا 4 سال پیش پروژه های متنوعی در مراکز مختلف برای ساخت ماهواره LEO آغاز شده و این ماهواره کاملا ایرانیه.
در ساخت ماهواره نکات خیلی زیادی وجود داره که اینجا نمیشه گفت.
یک مساله دیگه با توجه به اخبار این طور به نظر میرسه که لینک های تلمتری و تلکامند ماهواره و فرستنده بیکن آن ها درست کار می کنه ولی لینک تصویر دچار مشکله چون تا حالا تصویری منتشر نشده! خود عکس برداری در فضا و فشرده سازی و ذخیره کردن و ارسال اون به زمین پروژه ای که به تنهایی 3 سال زمان می خواد!

[Solsal]

پاسخ : جدیدترین ماهواره ایران در مدار زمین قرار گرفت

در این سایت با توجه به اطلاعات اولیه ای که از ماهواره در هنگام پرتاب وجود داره، موقعیت ماهواره رو با توجه به زمان تخمین می زنند. اگر فکر می کنید که مکان هر کدوم از ماهواره ها رو (به غیر از ماهواره های GEO) می توان لحظه به لحظه در اختیار داشت، سخت در اشتباهید.
اینکه میان در اخبار سراسری اعلام می کنند برین داخل این ساخت و یک لپتاپ هم برمی دارن با خبرنگار میرن داخل پارک خیابون به ملت نشون میدن، دارن از ناگاهی مردم سو استفاده می کنند.
ماهواره هایی که در فاصله بین 200 تا 700 یا 800 کیلومتری زمین در حال گردش باشند به ماهواره های LEO معروفند. عمر این ماهواره ها هر چقدر که مدارشون ژایین تر باشه کمتر خواهد بود. در مدار 250 کیلومتری بین 45 روز تا 2 ماه این زمان طول می کشه و کم کم ماهواره میاد پایین و در جو می سوزه. در فاصله 600 کیلومتری این زمان تا 3 سال افزایش پیدا می کنه.
در ضمن عکسی هم که در پست قبلی قرار داده شده مربوط به ماهواره امید است. ماهواره رصد کوچکتره و دارای سلول خورشیدی در اطرافشه.
خدمت برخی از دوستان هم که در مورد ایرانی بودن این ماهواره شک داشتند عرض می کنم که از 3 یا 4 سال پیش پروژه های متنوعی در مراکز مختلف برای ساخت ماهواره LEO آغاز شده و این ماهواره کاملا ایرانیه.
در ساخت ماهواره نکات خیلی زیادی وجود داره که اینجا نمیشه گفت.
یک مساله دیگه با توجه به اخبار این طور به نظر میرسه که لینک های تلمتری و تلکامند ماهواره و فرستنده بیکن آن ها درست کار می کنه ولی لینک تصویر دچار مشکله چون تا حالا تصویری منتشر نشده! خود عکس برداری در فضا و فشرده سازی و ذخیره کردن و ارسال اون به زمین پروژه ای که به تنهایی 3 سال زمان می خواد!

با سلام
ضمن تایید بخشهای عمده مطالب مفیدتان،

این مطلب شما ، "خود عکس برداری در فضا و فشرده سازی و ذخیره کردن و ارسال اون به زمین پروژه ای که به تنهایی 3 سال زمان می خواد!"
نیاز به توضیح بیشتری دارد، لطفا بفرمایید دلایل این موضوع چیست؟

نکاتی که می دانیم عبارتند از:

1- محدوده دما/فشار هوای محیط/اشعه های متنوع/جاذبه/سرعت/شتاب/ارتعاش/رطوبت در فضا و نیز در مرحله پرتاب ، باید مورد توجه قرار گیرند:
- دمای منفی تا -100 ...(عایق کاری نیاز داریم و احتمالا کوره کنترل دما موردی )
- شتاب پرتاب تا 10g و بالاتر ( استحکام در رزین ... )
- ارتعاش بدنه موشک در پرتاب ( مدارات و تجهیزات باید از پس آزمون ارتعاش مربوطه برآیند . استحکام در رزین)
- حذف فشار هوا (حباب در قطعات نباشد)
- وجود اشعه های مزاحم مثلا زبانه های خورشیدی و .... ( انواع شیلد و عایق نیاز داریم )(حتی نور مستقیم خورشید با تمام محتوی ف ی ل ت ر نشده اش توسط جو زمین)
- سرعت گردش بالا ( 15دور 40000 کیلومتری محیط زمین را در 1 شبانه روز = 25000 کیلومتر در ساعت ) قطع کردن خطوط مغناطیسی زمین توسط بدنه فلزی و ایجاد نیروی EMF
به خصوص در قطبها
....

2- استانداردهای مرتبط با کنترل کیفی قطعات الکترونیک برای کاربری فضایی ، سختگیرانه تر از محدوده صنعتی و خودوریی و حتی نظامی است،
لذا گزینه های تامین قطعات ، کاملا محدود می شوند و نیاز به آزمایشگاهها و آزمونهای بیشتری دارند.( بودجه کلان و روشهای یافتن قطعات...)

3- انواع روشهای کد گذاری و خطاناپذیر سازی داده ، از سالیان 1945 به بعد در ارتباط با همین کاربری ها طراحی شده و در دسترس است.(تدریس هم می شوند)

4- انواع پردازنده متناسب با این کاربری ها بعلاوه نرم افزار های مرتبط طراحی شده و در دسترس است.(قدرت بودجه کلان و باقی ماجرا...)
و نیز انواع روشهای فشرده سازی و ... که در دسترس است.

5- انواع مدارات فرستنده و گیرنده طراحی شده و تست شده و در دسترس عموم است.

6- تعداد زیادی افراد نخبه که قابلیت به سرانجام رساندن این فعالیت ها را دارند، در کشور حضور دارند.

7- پس چرا باید آن قسمت پروژه از نظر فنی سه سال طول بکشد؟( مگر ابعاد غیر فنی داشته باشد ، یا دانش ویژه ای که غیر از آزمون های طولانی ، دسترسی به آن میسر نباشد.)

با سپاس

[pajuhaan]

پاسخ : جدیدترین ماهواره ایران در مدار زمین ق&

نمیدونم چقدر باور می کنید یا نه! اما توی پروژه های نظامی توی ایران از برد های evaluation که شرکت ها برای معرفی محصولاتشون ارائه میدند استفاده می کنند! مخصوصا توی استفاده از FPGA ها ! ماکزیمم اگر تولید تعداد زیادی بخواد فایل های pcb که شرکت ها دادند با کمی تغییرات مخصوصا در مارکاژ(!) دوباره سازی می کنند ! چون این پروژه ها بین افراد خودی (توی شرکت های به آشانا های دورو وری و توی دانشگاه ها استادید به دانشجو های خودشون) بخش هایی از این دست از پروژه ها رو میدند که انجام بدند شما توی اتاق فرمان ماهواره یه نرم افزار میبینید که چهارتا 0 1 میشه و یه عقربه و یه چیزی اون بالا لود میشه! چندتا اسپکتروم یا نتورک هم گذاشتند که یحتمل مستقیم وصله به آنتن گیرنده توی ایستگاه! برای همین سطح کارا بالا نیست ! اصلا چیزی به نام شرکت های مستقل و خصوصی تعریف شده نیست! همین هیئت اطرافیان که بعضی وقت ها به عنوان شرکت های خصوصی هم بخش های از این پروژه ها بهشون داده میشه (بر اساس اصل پارتی بازی!) برای پیادعه کردن 4 تا IP core و ... یا برنامه نویسی های ابتدایی چند صد میلیون پول می گیرند! و چند ماه هم کارو طول میدند!
توی ایران من که ندیدم جایی واحدی با عنوان طراحی مدارات و سیستم ها با کاربری ویژه داشته باشم! (با کار بری معمولیشم نداریم!) قطعات با گرید نظامی یا فضایی که خوب با پول کلون از طریق واسطه و دلال جور میشه . اما باید طراحی مدارات هم با گرید نظامی یا فضایی باشه ! از تنش های حرارتی تا مکانیکی و آنالیز این شرایط که شاید هیچ ربطی به یه مهندس برق نداشته باشه! بعضی وقت ها چند شیار ساده توی برد تاثیر گذاره! یا جهت قرار داد برد ها و ابعادشن نسبت به جهت پرتاب!هزار جور آلیاژ آلومینیوم داریم که بعضی از انواع و نوع ساختار سازه ایشون توی دمپ کردن لرزش های شدید و گاها موج های مکانیکی با دامنه کم و فرکانس های بسیار بالا موقع پرتاب یا شلیک تاثیر گذارند! (این فقط مربوط به کیس های مکانیکی مدارات هست با ساختار بیرونی ماهواره کاری ندارم که باید اختلاف دمای بالای دو طرفش رو به نحوی متعادل کنه برای محیط داخلیش) با یه جمع محدود از چندتا استاد و چندتا دانشجوی دورو وری نمیشه کارها رو با زمان کم و دقت بالا و ظاهری تر و تمیز در اورد!
با بررسی پروژه های دکتری توی دانشگاه ها میشه فهمید دانشجو های دکتری در زمینه ی تخصصی خودشون دست به چار هستند یا خیر!

همین بس که چند سال پیش برای عضویت توی مرکز تحقیقات ماهواره ی دانشگاه علم و صنعیت یکی از دوستام اقدام کرد و گیرشون به دکمه یقه ی طرف بود و بعد هم گویا یکی رو از دانشگاه تهران یا هچین جایی (خدا داند!) که تایید شده بود اوردند اونجا مسئول یه بخشیش کردند! این دوست ما هم در آمریکا در حال ادامه تحصیله و داره حالش رو میبره!
در مورد برنامه نویسی هم طراحی این سیستم های یه مثل کدینگ و کنترل و انواع روش های فشرده سازی تصویر و ... خرج واقعیش خرج کردن و خرید لایسنس کور جنریتور های نرم افزار هایی برنامه نویسیه که باهاشون کار می کنند! خرج غیر واقعیش هم چند صد ملیون پوله که میدند به دوستان!!! مگر اینکه کسی روش های جدید و سریع تر و بهینه تری چه از نظر ساختار و روش پردازش چه از نظر دستورات ابداع کرده باشه که از کار بهترین متخصص های دنیا بهتر باشه که همچین چیزی نداریم!

[neopisha]

پاسخ : پاسخ : جدیدترین ماهواره ایران در مدار زمین ق&

نمیدونم چقدر باور می کنید یا نه! اما توی پروژه های نظامی توی ایران از برد های evaluation که شرکت ها برای معرفی محصولاتشون ارائه میدند استفاده می کنند! مخصوصا توی استفاده از FPGA ها ! ماکزیمم اگر تولید تعداد زیادی بخواد فایل های pcb که شرکت ها دادند با کمی تغییرات مخصوصا در مارکاژ(!) دوباره سازی می کنند ! چون این پروژه ها بین افراد خودی (توی شرکت های به آشانا های دورو وری و توی دانشگاه ها استادید به دانشجو های خودشون) بخش هایی از این دست از پروژه ها رو میدند که انجام بدند شما توی اتاق فرمان ماهواره یه نرم افزار میبینید که چهارتا 0 1 میشه و یه عقربه و یه چیزی اون بالا لود میشه! چندتا اسپکتروم یا نتورک هم گذاشتند که یحتمل مستقیم وصله به آنتن گیرنده توی ایستگاه! برای همین سطح کارا بالا نیست ! اصلا چیزی به نام شرکت های مستقل و خصوصی تعریف شده نیست! همین هیئت اطرافیان که بعضی وقت ها به عنوان شرکت های خصوصی هم بخش های از این پروژه ها بهشون داده میشه (بر اساس اصل پارتی بازی!) برای پیادعه کردن 4 تا IP core و ... یا برنامه نویسی های ابتدایی چند صد میلیون پول می گیرند! و چند ماه هم کارو طول میدند!
توی ایران من که ندیدم جایی واحدی با عنوان طراحی مدارات و سیستم ها با کاربری ویژه داشته باشم! (با کار بری معمولیشم نداریم!) قطعات با گرید نظامی یا فضایی که خوب با پول کلون از طریق واسطه و دلال جور میشه . اما باید طراحی مدارات هم با گرید نظامی یا فضایی باشه ! از تنش های حرارتی تا مکانیکی و آنالیز این شرایط که شاید هیچ ربطی به یه مهندس برق نداشته باشه! بعضی وقت ها چند شیار ساده توی برد تاثیر گذاره! یا جهت قرار داد برد ها و ابعادشن نسبت به جهت پرتاب!هزار جور آلیاژ آلومینیوم داریم که بعضی از انواع و نوع ساختار سازه ایشون توی دمپ کردن لرزش های شدید و گاها موج های مکانیکی با دامنه کم و فرکانس های بسیار بالا موقع پرتاب یا شلیک تاثیر گذارند! (این فقط مربوط به کیس های مکانیکی مدارات هست با ساختار بیرونی ماهواره کاری ندارم که باید اختلاف دمای بالای دو طرفش رو به نحوی متعادل کنه برای محیط داخلیش) با یه جمع محدود از چندتا استاد و چندتا دانشجوی دورو وری نمیشه کارها رو با زمان کم و دقت بالا و ظاهری تر و تمیز در اورد!
با بررسی پروژه های دکتری توی دانشگاه ها میشه فهمید دانشجو های دکتری در زمینه ی تخصصی خودشون دست به چار هستند یا خیر!

همین بس که چند سال پیش برای عضویت توی مرکز تحقیقات ماهواره ی دانشگاه علم و صنعیت یکی از دوستام اقدام کرد و گیرشون به دکمه یقه ی طرف بود و بعد هم گویا یکی رو از دانشگاه تهران یا هچین جایی (خدا داند!) که تایید شده بود اوردند اونجا مسئول یه بخشیش کردند! این دوست ما هم در آمریکا در حال ادامه تحصیله و داره حالش رو میبره!
در مورد برنامه نویسی هم طراحی این سیستم های یه مثل کدینگ و کنترل و انواع روش های فشرده سازی تصویر و ... خرج واقعیش خرج کردن و خرید لایسنس کور جنریتور های نرم افزار هایی برنامه نویسیه که باهاشون کار می کنند! خرج غیر واقعیش هم چند صد ملیون پوله که میدند به دوستان!!! مگر اینکه کسی روش های جدید و سریع تر و بهینه تری چه از نظر ساختار و روش پردازش چه از نظر دستورات ابداع کرده باشه که از کار بهترین متخصص های دنیا بهتر باشه که همچین چیزی نداریم!

جناب پژوهان
با چه سند و مدرک و دلیلی این حرفا رو زدی؟ مثلا شما مهندس این مملکتی.
همه جه با پول نمیشه کار ها رو پیش برد.
شما با چشم خودت دیدی برد آزمایشی گذاشته بودن؟ شما میگی چند تا صفر و یک تو مانیتور جا به جا میشه و کسی چیزی نمی فهمه؟ دست شما درد نکنه.
ماهواره علم و صنعت و و اون نویدشون رو بزار کنار. مدیر پروژشون شخصیه به نام دکتر بلندی. ریشاش از طالبانی ها بلندتره و همه جا کاراشو با ..... پیش می بره. لازم نیست بگم که از دارو دسته ی کیه؟
می دونی لایسنس هسته JPEG2000 چنده؟ شصت هزار دلار. اونم اگه ما بتونیم تهیه کنیم. واقعا فکر می کنی خرید قطعات نظامی یا فضایی به آسونی همینی که می نویسی؟ من پارسال یه برد DSP تجاری معمولی خریدم با 3 تا واسطه. امسال که اومدم دوباره بخرم می دونی چی شنیدم؟ کلا صادرات این برد از آمریکا به هر کشوری ممنوع شده. اصلا از آمریکا خارج نمیشه دیگه. این یه نمونشه.
یه غیر از مورد علم و صنعت که بیان کردی، هیچ کدوم از موارد عنوان شده ی شما صحیح نیست. می تونم حضوری باشما صحبت کنم و سند و مدارکی رو برای شما بیارم. ما سه سال از عمرمونو وقف این کار کردیم. وقتی شما میای این چیزا رو میگی برای ما سنگینه. آخه برادر من کدوم برد آزمایشی به درد نسخه نهایی می خوره!!!
در صورتی که تمایل به همکاری با ما رو دارید حتما تماس بگیرید خیلی خوشحال میشیم. ما نه با دکمه یقه کار داریم نه با نماز خوندن کسی یا روزه نگرفتنش یا........

با سلام
ضمن تایید بخشهای عمده مطالب مفیدتان،

این مطلب شما ، "خود عکس برداری در فضا و فشرده سازی و ذخیره کردن و ارسال اون به زمین پروژه ای که به تنهایی 3 سال زمان می خواد!"
نیاز به توضیح بیشتری دارد، لطفا بفرمایید دلایل این موضوع چیست؟

نکاتی که می دانیم عبارتند از:

1- محدوده دما/فشار هوای محیط/اشعه های متنوع/جاذبه/سرعت/شتاب/ارتعاش/رطوبت در فضا و نیز در مرحله پرتاب ، باید مورد توجه قرار گیرند:
- دمای منفی تا -100 ...(عایق کاری نیاز داریم و احتمالا کوره کنترل دما موردی )
- شتاب پرتاب تا 10g و بالاتر ( استحکام در رزین ... )
- ارتعاش بدنه موشک در پرتاب ( مدارات و تجهیزات باید از پس آزمون ارتعاش مربوطه برآیند . استحکام در رزین)
- حذف فشار هوا (حباب در قطعات نباشد)
- وجود اشعه های مزاحم مثلا زبانه های خورشیدی و .... ( انواع شیلد و عایق نیاز داریم )(حتی نور مستقیم خورشید با تمام محتوی ف ی ل ت ر نشده اش توسط جو زمین)
- سرعت گردش بالا ( 15دور 40000 کیلومتری محیط زمین را در 1 شبانه روز = 25000 کیلومتر در ساعت ) قطع کردن خطوط مغناطیسی زمین توسط بدنه فلزی و ایجاد نیروی EMF
به خصوص در قطبها
....

2- استانداردهای مرتبط با کنترل کیفی قطعات الکترونیک برای کاربری فضایی ، سختگیرانه تر از محدوده صنعتی و خودوریی و حتی نظامی است،
لذا گزینه های تامین قطعات ، کاملا محدود می شوند و نیاز به آزمایشگاهها و آزمونهای بیشتری دارند.( بودجه کلان و روشهای یافتن قطعات...)

3- انواع روشهای کد گذاری و خطاناپذیر سازی داده ، از سالیان 1945 به بعد در ارتباط با همین کاربری ها طراحی شده و در دسترس است.(تدریس هم می شوند)

4- انواع پردازنده متناسب با این کاربری ها بعلاوه نرم افزار های مرتبط طراحی شده و در دسترس است.(قدرت بودجه کلان و باقی ماجرا...)
و نیز انواع روشهای فشرده سازی و ... که در دسترس است.

5- انواع مدارات فرستنده و گیرنده طراحی شده و تست شده و در دسترس عموم است.

6- تعداد زیادی افراد نخبه که قابلیت به سرانجام رساندن این فعالیت ها را دارند، در کشور حضور دارند.

7- پس چرا باید آن قسمت پروژه از نظر فنی سه سال طول بکشد؟( مگر ابعاد غیر فنی داشته باشد ، یا دانش ویژه ای که غیر از آزمون های طولانی ، دسترسی به آن میسر نباشد.)

با سپاس

با عرض سلام خدمت شما
در مورد شرایط فیزیکی که صحبت فرمودید، وقتی که وارد عمل میشین، پیاده سازی همه ی اینها، به همین راحتی هم که میگین نیست.
من نمی دونم شما از کجا میگین که همه ی اینها در دسترس عموم هستند! اگر در دسترس عموم هستند پس چرا کسی ماهواره نمیسازه؟ این مدارات فرستنده و گیرنده روی زمین خیلی خوب کار می کنند. ولی شما برو 300 کیلومتر بالای زمین، 7 کیلومتر در ثانیه هم سرعت بگیر، تمام محاسباتت بهم می خوره.
نیروی نخبه مگه مرض داره بمونه اینجا؟ نیروی نخبه اگر عاقل باشه الان تو کانادا و آمریکاست. ما نخبه نیستیم که موندیم عقل هم نداریم.
روش های کد گذاری و خطا ناپذیر سازی داده هم تا حدی برای ما قابل قبول است: تا جایی که پهنای باند و توان و انرژی جوابگو باشد. وقتی شما در روز فقط 20 دقیقه به ماهواره دسترسی داری، اون موقع قضیه خیلی پیچیده میشه.
استانداردهای مورد استناد رو می تونید از لینک های زیر ببینید:
http://www.ecss.nl/
www.everyspec.com
برای خیلی هاش ما اصلا در کشور آزمایشگاه نداریم.
شرایط فیزیکی که شما فرمودین یکمی سبکتره. شتاب تا 200g هم میرسه. الکترون های آزاد در فضا، تابش کیهانی، ذرات سنگین آلفا و گاما و..... وزن ماهواره اجازه نمی ده جلوی همش گرفته بشه. شیلد کردن با بهترین آلیاژها هم نمی تونه جلوی پرتوهای سنگین رو بگیره. باید سیستم خطا ناپذیر بشه که باز هم در اینجا توان محدود دست و پای آدم رو می بنده. تهیه قطعات خاص هم در حل حاضر اصلا ممکن نیست.
بقیه موارد هم مفصله و شاید حوصله دوستان سر بره.
موفق باشید.